Olympia 3: meer dan een elftal van broers - aflevering 3

In februari verscheen het 1e artikel over "een elftal van broers in Olympia 3". Het elftal van broers bij kampioen seizoen '24/'25 Olympia 3 is ondertussen uitgegroeid tot maar liefst 15 broers uit 7 families! Als interviewer (Wilma N) niet meer bij te benen... Daarom hierbij een kortere kennismaking met 11 van de broers naast de eerdere artikelen over de gebroeders Spaan en Rick & Ruben. Dank broers voor jullie input! Veel leesplezier!

Op de kopfoto: staand v.l.n.r. Rachid, Bilal, Ruben, Mike, Stefan, Gregory, Rick, Dave en Mark. Knielend: Tim, Roy en Joery. 

Nick (30), Dave (33) en Mike (35) Kalmeijer

Samen goed voor 87 jaar lidmaatschap! Tevens sinds 2020 de kledingsponsor van het team via het familiebedrijf Kalmeijer Keukens & Interieur. Ook lid van Businessclub GC&FC Olympia en sponsor van een reclamebord. Voor Nick was het helaas zijn laatste seizoen door een blessure. Maar broers Dave (de doelpuntenmaker in de kampioenswedstrijd: 3!) en Mike (al 2x tot meest waardevolle speler van het team gekozen) gaan door. Nieuwtje: volgend seizoen zal Nick de nieuwe leider zijn van Olympia 1!

Joery (41) en Gregory (39) Castano

De gebroeders Castano zijn al van jongs af aan lid bij Olympia. Via hun vader, Carlos Castano, hebben ze geleerd te voetballen. Carlos is ook zeer betrokken bij de club en heeft verschillende functies bekleed. Joery en Gregory hebben beide alle selectie-elftallen doorlopen tot het eerste elftal. Gregory werd in zijn eerste jaar als senior benoemd als 'De ruwe Diamant'. Beide broers hebben een uitstapje gemaakt naar andere clubs, maar zijn uiteindelijk weer teruggekeerd naar Olympia. In 2014 zijn de Castano’s met Olympia 1 gepromoveerd naar de 1e klasse. In seizoen '22-'23 was Gregory assistent van hoofdtrainer Frank Bloemheuvel. Joery is drager van de 25-jaar speld.

Roy (32) en Tim (30) Benschop

Deze broers zijn de tweede generatie Olympianen in hun familie. Vader Piet was ook vele jaren lid en is als supporter nog regelmatig langs de lijn te vinden. De broers speelden al in de Olympiajeugd. Tim heeft een korte uitstap gedaan naar SV Gouda. Roy is drager van de 25 jaar speld en is dit seizoen benoemd tot meest waardevolle speler van Olympia 3.

Roy: "Mijn hoogtepunten in de jeugd waren het spelen van wedstrijden in het Zuiderpark, De Kuip en Het Kasteel. Tevens het winnen van de beker was in de D1 en het buitenlandse toernooi in Blackpool met de C1 zou ik voor geen goud hebben willen missen.
Maar het absolute hoogtepunt was het kampioenschap met de A1 in de laatste wedstrijd thuis tegen de Jodan Boys. (Kleine overeenkomst met dit seizoen. Die wij in een bloedstollende wedstrijd in de 97e minuut naar ons toe trokken door een goal van Milan.)

Hoogtepunten senioren: trainingskampen Tenerife en het kampioenschap in de eerste klasse in Olympia 2 onder Trainer Dick Vleggeert en leider René van der Zwet waarin ik dat seizoen als aanvoerder fungeerde was zeker het hoogtepunt in de senioren.

Nu wij allen op een wat lager niveau spelen is plezier en lol hebben uiteraard het belangrijkste. Maar hier heeft Olympia altijd een grote rol in gespeeld. Olympia is namelijk voor mij ook de basis van een grote vriendengroep waarmee ik al sinds 5-jarige mee voetbal. Olympia is kameraadschap, passie en plezier hebben in het spelletje maar altijd met gezelligheid.

Kampioen worden blijft het heerlijkste wat er is in het voetbal en gelukkig heb ik dat wat vaker mee mogen maken. Met een team strijden voor een doel op de zaterdagmiddag is één van de mooiere dingen!"

Bilal (24) en Rachid (40) Akhloufi

Rachid kwam mee met Olympia zondag 2 toen het team fuseerde met toenmalig Olympia zaterdag 4, het huidige Olympia 3. Hij maakt al lang deel uit van de groep. Bilal heeft de jeugdopleiding bij Olympia doorlopen, maar zegde op in de A-jeugd. Hij kwam terug als speler van Olympia 5, waar hij de afgelopen twee seizoenen speelde en vorig seizoen nog gelozen is tot meest waardevolle speler van het seizoen '23/'24. Olympia 5 stopt helaas. Bij de kampioenswedstrijd van zijn nieuwe team stond Bilal al op het veld en vierde het feest mee.

Patrick (37) en Michael Verdouw (35)

Vanaf jonge leeftijd zijn wij, Patrick en Michael, verbonden met Olympia. Op vijfjarige leeftijd begonnen we allebei met voetballen bij de club, waar we samen de jeugdopleiding doorliepen tot en met het eerste elftal. Olympia is voor ons altijd meer geweest dan alleen een voetbalclub – het is een tweede thuis.

Onze ouders speelden ook een grote rol binnen de club. Onze moeder stond jarenlang op zaterdagochtend achter de bar toen wij nog in de jeugd speelden. Onze vader hielp elk jaar mee met het pupillenkamp. Hij was er het liefst overdag bij, want 's nachts werd er niet altijd even veel geslapen. Onze zus, Michael's tweelingzusje, is nog steeds regelmatig op het Olympia-terrein te vinden om ons aan te moedigen. Nu we weer samen spelen, verwachten we haar bij elke thuiswedstrijd langs de lijn.

Patrick herinnert zich zijn debuut in het eerste elftal als zijn mooiste moment. Als eerstejaars A-junior maakte hij al snel de overstap naar Olympia 1. In zijn jeugd gaf hij de voorkeur aan spelen met vrienden boven selectieteams, maar vanaf de A-jeugd groeide de ambitie om in de hoogste teams te spelen. Olympia is voor hem onmisbaar. Hij hoopt nog minstens tien jaar met zijn vrienden te kunnen voetballen – al worden sommigen al wat ouder. Kampioen worden blijft het mooiste wat er is, en voor komend seizoen wordt er al volop over gesproken.

Michael kijkt met trots terug op de jaren waarin hij samen met Patrick in het eerste elftal speelde – hij als linksback, Patrick als rechtsback. Een memorabel moment was toen een tegenstander van Nieuwerkerk van kant wisselde om aan Patrick te ontsnappen, maar na drie duels met Michael toch weer terugging. Michael heeft bij Olympia veel facetten van de club leren kennen: van jeugdspeler tot jeugdtrainer, en komend seizoen als assistent-trainer van Jong Olympia. Na een jaar afwezigheid maakt hij zijn rentree in Olympia 3, met als doel opnieuw kampioen te worden met deze sterke en hechte groep.

We hebben ook nog een oudere broer die slechts een jaar bij Olympia heeft gespeeld. Zijn voetbalcarrière was kort, zeker vergeleken met die van ons.

Olympia zit diep in ons hart. Het is de plek waar we zijn opgegroeid, waar we vrienden voor het leven hebben gemaakt, en waar we nog steeds met plezier en trots op het veld staan – samen.